Gezellig.

(OK DIT WAS DE UPDATE VAN GISTEREN, MAAR TOEN DEED DEZE WEBSITE HET NIET. IK ZET HET ER VANDAAG DUS OP EN PROBEER LATER VANDAAG EEN UPDATE OVER GISTER EN VANDAAG TE SCHRIJVEN. HEB NU COLLEGE DUS IK MOET ER VAN DOOR)

Hello hello!


Het is hier verdraaid vroeg, dus bij jullie is het nog veeeeeeeeel vroeger, 02.00 uur ofzo. In de oorspronkelijke planning zouden Krisje en ik gister naar Beppu gaan, want Krisje had schoenen nodig en dan zouden we vandaag met Qing en Ming (uit Vietnam, wonen op de verdieping van Krisje) naar Oita gaan, maar Qing (of Ming) had een afspraak met zijn professor, dus zou ons tripje naar Oita niet doorgaan.
Toen werd ik eergisteravond laat gebeld door Krisje, die was gebeld door Lun (jongen uit Taiwan) of we gister met een groepje wilden lunchen en dan vandaag met een groepje naar Oita gaan, want iemand kende een Japanner die daar woont en die zou ons dan rondleiden. (Volgen jullie het verhaal nog? ;) )
Dus, zo gezegd zo gedaan. Gisteren dus uit lunchn geweest met een groepje in de cafetaria.
Lekker tonkotsu-ramen gegeten! Dat is dikke bami in soep met varkensvlees. Natuurlijke was het veel te veel voor mij, dus de rest heb ik doorgeschoven naar Jason die er erg blij mee was. :D
Er zat ook iets in mijn ramen waarvan ik niet wist wat het was, dus ik vroeg de Taiwanese meisjes waarmee we eerder al eens naar Beppu waren geweest of zij wisten wat het was. Er was een heleboel discussie tussen de twee, dus ik wilde het makkelijk maken door te zeggen dat ik alleen maar wilde weten of het groente en geen vis was (jullie weten dat ik geen vis lust?) maar dat bleef nog steeds moeilijk, dus Linda en Yvon vroegen het aan Lun die het weer aan Makoto (mijn eerste ontmoeting met een echte Japanner hier!!!) moest vragen en die het op zijn beurt weer aan Amir vroeg, een jongen die half Japans, half Iranier is. Erg aardige jongen en zijn Japans is erg goed, dus ik heb een oefenpartner gevonden (ook al weet hij dat zelf nog niet, gnagnagna).
Hoe dan ook, uiteindelijk was er vastgesteld dat het geen vis was, dus ik heb het maar gewoon geproeft. Ik denk dat het iets als bamboe was. Het smaakte wel OK.
Maar dat was dus een heel gedoe :D:D:D

Die middag zijn Krisje en ik naar Beppu geweest. Toen we op het station aankwamen was er een band van een junior high school aan het spelen, Krisje heeft er een filmpje van gemaakt. (Junior high school is bij ons de onderbouw van de middelbare school. ) Die gasten waren echt goed! Vind je het gek als je nagaat dat ze waarschijnlijk verschillende uren per week oefenen, maar als je dat vergelijkt met Nederland waar de meeste mensen 2 uurtjes al veel vinden. Krisje wilde trouwens ook bij een orkest-achtig iets hier (ze speelt dwarsfluit) maar dan zou ze drie dagen in de week 3 uur moeten oefenen en dat vond ze toch wel een beetje veel.
Wat dat betreft is de mentaliteit hier heel anders: je gaat bij een club omdat je ergens goed in bent, niet omdat je het leuk vind. (of misschien gaat men er wel van uit dat je het leuk moet vinden omdat je er goed in bent?) Hetzelfde geldt voor het gaan naar een Universiteit: je doet een toelatingsexamen in de vakken waar je goed bent en je ziet wel in welk departement je geplaatst word. Volgens mij zijn er in prestigieuze universiteiten zoals die in Tokyo maar weinig studenten die iets studeren wat ze zelf gekozen hebben omdat ze het leuk vonden, ze zijn allang blij dat ze die universiteiten zijn binnegekomen, ongeacht welk vak ze nou gaan leren.
Maar goed, we hebben wat rondgehangen in Beppu en toen we op de bus zaten te wachten bgon ineens een mevrouw tegen mij aan te kletsen over de dingen die ze zojuist gekocht had, maar ik had geen flauw idee waar ze het over had. Iets voor in haar tas om haar tas te beschermen ofzo, dus ik dacht dat ze iets tegen motten bedoelde (dat was nadat ik begreep dat ze tegen mij praatte en niet tegen de persoon naast mij) dus ik vroeg of ze het over insecten had, maar dat had ik verkeerd begrepen. Uiteindelijk bleek dat ze het over vochtvreters had (ik ben het Japanse woord alweer vergeten) maar na die twintig minuten die ik naast haar heb gezeten weet ik alles over haar dochter, die getrouwd is met een dokter na naar een hele strenge meisjesuniversiteit in Tokyo te zijn geweest, en over haar eigen problemen met Engels enz. enz.
Het mooiste was nog het moment dat Krisje en ik in onze bus stapten en zij nog even moest wachten: ze draaide zich prompt om naar een ander om daar mee te gaan zitten kletsen! :D
Mooi figuur.
Gister nog een joggingbroek gekocht, maar het passen was wel leuk, want ik moest dus eerst mjn schoenen uit doen voor ik de paskamer in kon. We hebben ook vastgesteld dat het voor mijn onmogelijk is damesschoenen in Beppu te kopen. Krisje moest al de grootste maat kopen en die heeft een schattige maat 39.
Het regent hier trouwens even tussendoor. :p
Gisteravond kwamen Lun en Krisje langs om een aflevering van een Japanse drama bij mij te kijken en ze gingen pas om half 3 weg terwijl we vandaag om 10.00 uur op de bus moeten stappen... Krisje zal het moeilijk hebben want die heeft meer slaap nodig dan ik. Ik was al vrolijk mijn bed uit om 8 uur (nou ja, zo vrolijk als je maar zijn kan na erg weinig slaap. Er waren vannacht om 4 uur 's ochtends mensen aan het koken!!! of ze waren in ieder geval met pannen in de weer en natuurlijk maakten ze een heleboel kabaal. Ik zit helaas op een heel erg gehorig hoekje: ik hoor alles van de binnenplaats, de vergaderzalen beneden die soms ook voor zang worden gebruikt de keuken en de gang op mijn verdieping... en aangezien hier midden in de nacht nog gekken aan het koken en door de gangen aan het rennen zijn... :()
O ja: heb gister 2 plantjes gekocht!!!
Maar goed, ik ga dus zo op weg naar Oita, but I'LL BE BACK MWUHAHAHAHA!!!