Merry Christmas!
Door: Marit
Blijf op de hoogte en volg Marit
24 December 2006 | Japan, Beppu
Ik weet het, ik blijf maar updaten. Maar ik heb ook zoveel te vertellen!
Gister had ik bijvoorbeeld mijn laatste optreden voor de Tokiwa (eindelijk, zingen is leuk, maar zingen in de kou voor een klein groepje mensen en elke keer maar weer moeten improviseren omdat er maar weinig mensen zijn verveelt ook gauw ;)) Natuurlijk was het weer een heel gedoe. We zouden optreden om 19.00 uur zodat we daarna om 8 uur naar het vuurwerk konden gaan kijken wat een heel uur zou duren. Wij probeerden dus de bus van 18.00 uur te nemen want we gingen er al vanuit dat er file zou staan. (we konden niet eerder want 3 van de vijf leden hadden colleges tot 17.40 uur) Ik ging er ook al vanuit dat we niet in de bus van 18.00 uur zouden passen omdat je moeilijk 100 studenten in 1 bus kan proppen. Ook voor de bus van 18.20 was het vechten en ik was bijna achtergelaten, maar ik kon nog net op tijd mijn lengte in de strijd gooien voor de buschauffeur besloot dat de limiet van 52 personen in een bus wel heel erg overschreden was. Song, die bij de volgende bushalte voor APHouse wachtte heeft 2 bussen voor haar neus voorbij moeten zien rijden. Natuurlijk kwamen we ook in de file terecht. Lopen was helaas geen optie omdat we zeer waarschijnlijk door de mensenmassa de verkeerde kant opgestuwd zouden worden. Mensenmassa? Ja mensenmassa. Van heinde en verre komt men elkaar jaar naar Beppu voor het kerstvuurwerk en dat moest allemaal op een groot maar toch ook weer niet zo verschrikkelijk groot strand samenkomen. Hoe dan ook, om 19.05 stonden we bij de Tokiwa, 2 leden nog onderweg en het podium was niet opgebouwd. Alles moest nog opgezet worden en wij waren niet de eerste groep die op zou treden, maar de tweede... Wij waren druk in overleg of wij uberhaupt wel wilden optreden als het zo moest, want er was ondertussen ook gebleken dat wij niet vast in waren geroosterd, maar wanneer er maar ruimte was. Daarnaast kwam nog het feit dat de mensen voor ons van geen ophouden wisten en de tijd tot het vuurwerk errug kort werd. Uiteindelijk zijn we met Funaki overeengekomen dat we dan op 9 uur op zouden treden na het vuurwerk. We moesten dan wel de laatste 15 minuten missen, maar hij zou ons geld geven voor de taxi (tegen die tijd rijden de bussen niet meer naar APU). Dus wij zijn naar het vuurwerk gaan kijken. O ja, daarvoor kwam Morinaga-san nog naar me toe! Ik had hem uitgenodigd eens naar een optreden te komen, maar nooit verwacht hem ook daadwerkelijk te zien. Was wel cool :D
Maar terug naar het vuurwerk: het was echt ongelooflijk! Ik heb vlinders gezien, vuurwerk gecoordineerd met muziek en hartjes (van het laatste heb ik fotografisch bewijs: http://pacifica1986.spaces.live.com onder kerstconcert etc.) Er schenen ook nog sterren te zijn geweest, maar die heb ik gemist. OVerigens heb ik 10 en een halve minuut aan vuurwerk opgenomen ;) Dus jullie kunnen ook mooi meegenieten! :D
Na het vuurwerk opgetreden. Heb nog voor MC gespeeld. Deze keer struikelde ik niet over " ki yoshi kono yoru" ik struikelde alleen over de beleefde versie van luister aub. :p
Oh well, men begreep de boodschap.
Na het optreden zijn we met z'n vijven Koreaans gaan eten. Was lekker! Maar heb de hete Kimchi toch maar overgeslagen. :) De chichimi (degene die eruitziet als een ster op de foto met Miwako en Song die schalen vasthouden) was heel erg lekker, een beetje een soort quiche. Het was erg gezellig. Ik kan erg goed opschieten met mijn Japanse koorgenoten :) Helaas gaan ze het volgende semester al de hort op. De bedoeling was om gister vroeg naar bed te gaan, maar je raad het al: is nie geluk :)
Maar vanochtend hoefde ik pas om 9.00 uur op. :D:D:D
Vanochtend toch maar weer netjes aangekleed, want het is en blijft natuurlijk kerst.
Tijdens de ochtenddienst hebben we het verhaal van de geboorte van Jezus gespeeld door de kinderen gekeken (oeh mijn Japans is zo goed,, ik begreep het helemaal :p) en daarna was er uitgebreid lunch (zie fotoos) er waren zulke lekkere dingen uit zoveel verschillende landen! Als ze even hadden gemeld dat dit er zou zijn had ik ook wat meegebracht. Waren ze vergeten. Heb echte meatloaf gehad en zelfgemaakt karaage (Japanse kipdrumsticks, een beetje zoals we ze ook wel bij Sim Ki aten) en vruchtencake en nog veel meer. En dat in een familiale omgeving (is dat Nederlands?) waar iedereen met iedereen praat en geinteresseerd is. Daarna nog een laatste oefening voor het koor. Toen we klaar waren was het 3 uur en nog vier uur te gaan voor de kaarsjesdienst. We konden de bus nemen en ons 2 uur koud in Beppu lopen vervelen of gewoon vrolijk verder huppelen door de kerk voor 4 uur. Boram en ik hebben de laatste optie maar genomen. O ja, voor de oefening hadden we eerst nog een speletjes ronde met cadeautjes! Ik heb helaas niks gewonnen, maar na afloop kreeg iedereen een zakje met koekjes. :) Doe ik het ook voor. Eigenlijk had ik wel gewonnen, maar dan op een krommem manier: de eerste cadeautjes werden doorgegeven terwijl we kerstliedjes zongen en degene die een cadeautje vasthield als de muziek stopte moest een opdracht vervullen om zijn cadeautje te verdienen. Ik heb Boram die mijn buur was en die ik dus net op het juiste moment een cadeautje in de hand gegeven had ook nog een opdracht mogen geven, mwuhahaha! Dit spelletje was voor alle studenten, de andere kinderen waren in het kerkgebouwtje aan het spelletjes doen. Hoe dan ook, toen er nog maar 4 cadeautjs over waren veranderden de regels: de uitdeler zei iets dat gebracht moest worden en degene die het bracht zou een cadeautje krijgen als beloning. De uitdeler vroeg ook om Mary en Joseph en nou zaten er toevallig een Mary en Joseph naast elkaar in de cirkel. Ik en Joe... maar we mochten onszelf niet brengen ;) (Oh, omdat de vrouw van de dominee ook Mari heet, word ik hier door een aantal mensen Mary genoemd, mijn naam is zo multi :D) Anyway, zo hebben we op een kromme manier wel gewonnen. :p
Na het oefenen was de pianiste (een meisje van ik denk een jaar of 15, maar met Aziaten weet je het maar nooit) nog vrolijk aan het pingelen en de solo's waren aan het oefenen dus Boram en ik vermaakten ons wel. Toen zij allemaal klaar waren, ging Boram achter de piano zitten zeggend: I wish I could play like that! Geeft ze vervolgens een geweldig staaltje piano pingelen ten gehoor... Ze is zelfs zo goed dat ik elk kerstliedje dat ik ken door haar heb laten spelen terwijl ik zong. Ze kon het zelfs naar de juiste toon voor mij aanpassen en dan bedoel ik ook echt spelen met twee handen! Leer mij Aziaten begrijpen. ;)
Toen zij naar de zolder ging om te slapen (zij was te laat vor de laatste bus en had geen geld voor een taxi dus is met vrienden de hele nacht in Joyfull gebleven, een 24-uurs restaurant. En dan vinden ze het raar dat ze de volgende dag kapot zijn :p
Ik ben daarna nog verder gegaan met zingen en kerstliedjes luisteren met Alvin. Trouwens, op de groepsfoto in de kerk zie je een heleboel mensen staan maar dat is dan ook echt meer dan de helft van de hele gemeente en bijna allemaal internationaal. Om kwart over 5 nog geprobeerd Boram wakker te krijgen voor avondeten (Boram leeft voor 3 dingen: eten slapen en muziek) maar zelfs dat werkte niet, maar Yan (spreek uit yen) wilde wel dus zijn we naar Mos Burger gegaan. Wat? Een soort veredelde MacDonalds waar ze echte patat verkopen en een heel erg lekkere chickenburger met heel veel sla en geen vieze tomaten of rare sausjes. Plus de helft van de medewerkers in internationaal dus je krijgt niet een softijsje als je een McFlurry besteld en nog het juiste plaatje erbij aantikt ook, wat je wel bij de McDonalds kan overkomen.
Toen eindelijk om 19.00 uur begon de volgende dienst. Wij van het koor hadden gereserveerde plekken mwuhahaha! Daar doe ik het voor! Overigens bestond iets minder dan de helft van de aanwezigen uit koorleden. Ik heb het nog wel opgenomen, maar er zit geen beeld bij omdat de camera gewoon op mijn bankje lag. Ik kan niet en mijn muziek vasthouden en me concentreren op het opnemen van een filmpje van hoe we zingen.
( www.youtube.com/pacificaaurawynn/ onder christmasperformances etc.)
Ik hoop later nog een versie met beeld te krijgen. De hele dienst is nl. opgenomen. Was ook een hele goede dienst vond ik.Ik was trouwens erg blij dat ik eerder al met koor in het Japans had gezongen, want nu wist ik tenminste welke klank ik aan moest houden enzo en ik kende sommige verzen uit mijn hoofd wat van pas kwam tijdens het "carollen" waar we geen muziek voor onze neus hadden.
Na de dienst zijn we met een groep vrijwilligers naar het weeshuis gegaan om de cadeautjes te brengen die we hadden verzameld in de ochtenddienst (iedereen was verzocht een cadeautje van zo'n 300 Y mee te nemen) en "to go carolling" (kan even niet op het NL'se equivalent komen) maar het was dus echt carollen: buiten in de kou, want is het vandaag vriezenskoud, en dan voor 3 verschillende deuren dezelfde liedjes in het Japans zinge met kaarsjes die constant OF uitwaaien OF je jas en handen zowat in de fik steken. Ik was erg blij dat ik weer terug was in de kerk, alhoewel het wel erg leuk was om de veraste gezichten van de kinderen te zien. Eenmaal terug in de kerk was er Oden, maar aangezien ik niet van vis oud en dat gerecht bestaat uit allemaal soorten vis, heb ik het gehouden bij twee pindakaassnoepjes uit Indonesie.
En nu ben ik terug en ben ik filmpjes enzo aan het uploaden. :D
Welterusten. Drink er niet teveel op mij ;)
Overigens ben ik vandaag meerdere keren omhelsd en een vrolijk kerstfeest gewenst... :D Geweldige sfeer, net oud en nieuw.
Morgen lekker een rustdag alhoewel ik een waslijst aan dingen heb die ik moet doen voor ik dinsdag naar Nagasaki ga. (o.a. de was :p)
Bellen gaat dus niet meer lukken mam. Ik ben pas de 30e weer bereikbaar. Op uitzendinggemist heb ik ook geen kerstfilms kunnen ontdekken helaas, dus ik zal het met gewone films moeten doen morgen. :)
Heel wat anders nog: toen ik binnenkwam in de kerk vandaag vertelde de vrouw van professor Felizar (een prof. van APU wiens zoon het Engels programma in de kerk heeft opgezet en nu zelf ook een actieve rol in de kerk heeft, preken geeft en het genootschap op de uni leidt) dat ze me opde tv had gezien!!! Ik zei het toch: big brother hier in Japan. Maar wel cool. :D
Hoe dan ook dat was het weer.
Kus! Marit
Gister had ik bijvoorbeeld mijn laatste optreden voor de Tokiwa (eindelijk, zingen is leuk, maar zingen in de kou voor een klein groepje mensen en elke keer maar weer moeten improviseren omdat er maar weinig mensen zijn verveelt ook gauw ;)) Natuurlijk was het weer een heel gedoe. We zouden optreden om 19.00 uur zodat we daarna om 8 uur naar het vuurwerk konden gaan kijken wat een heel uur zou duren. Wij probeerden dus de bus van 18.00 uur te nemen want we gingen er al vanuit dat er file zou staan. (we konden niet eerder want 3 van de vijf leden hadden colleges tot 17.40 uur) Ik ging er ook al vanuit dat we niet in de bus van 18.00 uur zouden passen omdat je moeilijk 100 studenten in 1 bus kan proppen. Ook voor de bus van 18.20 was het vechten en ik was bijna achtergelaten, maar ik kon nog net op tijd mijn lengte in de strijd gooien voor de buschauffeur besloot dat de limiet van 52 personen in een bus wel heel erg overschreden was. Song, die bij de volgende bushalte voor APHouse wachtte heeft 2 bussen voor haar neus voorbij moeten zien rijden. Natuurlijk kwamen we ook in de file terecht. Lopen was helaas geen optie omdat we zeer waarschijnlijk door de mensenmassa de verkeerde kant opgestuwd zouden worden. Mensenmassa? Ja mensenmassa. Van heinde en verre komt men elkaar jaar naar Beppu voor het kerstvuurwerk en dat moest allemaal op een groot maar toch ook weer niet zo verschrikkelijk groot strand samenkomen. Hoe dan ook, om 19.05 stonden we bij de Tokiwa, 2 leden nog onderweg en het podium was niet opgebouwd. Alles moest nog opgezet worden en wij waren niet de eerste groep die op zou treden, maar de tweede... Wij waren druk in overleg of wij uberhaupt wel wilden optreden als het zo moest, want er was ondertussen ook gebleken dat wij niet vast in waren geroosterd, maar wanneer er maar ruimte was. Daarnaast kwam nog het feit dat de mensen voor ons van geen ophouden wisten en de tijd tot het vuurwerk errug kort werd. Uiteindelijk zijn we met Funaki overeengekomen dat we dan op 9 uur op zouden treden na het vuurwerk. We moesten dan wel de laatste 15 minuten missen, maar hij zou ons geld geven voor de taxi (tegen die tijd rijden de bussen niet meer naar APU). Dus wij zijn naar het vuurwerk gaan kijken. O ja, daarvoor kwam Morinaga-san nog naar me toe! Ik had hem uitgenodigd eens naar een optreden te komen, maar nooit verwacht hem ook daadwerkelijk te zien. Was wel cool :D
Maar terug naar het vuurwerk: het was echt ongelooflijk! Ik heb vlinders gezien, vuurwerk gecoordineerd met muziek en hartjes (van het laatste heb ik fotografisch bewijs: http://pacifica1986.spaces.live.com onder kerstconcert etc.) Er schenen ook nog sterren te zijn geweest, maar die heb ik gemist. OVerigens heb ik 10 en een halve minuut aan vuurwerk opgenomen ;) Dus jullie kunnen ook mooi meegenieten! :D
Na het vuurwerk opgetreden. Heb nog voor MC gespeeld. Deze keer struikelde ik niet over " ki yoshi kono yoru" ik struikelde alleen over de beleefde versie van luister aub. :p
Oh well, men begreep de boodschap.
Na het optreden zijn we met z'n vijven Koreaans gaan eten. Was lekker! Maar heb de hete Kimchi toch maar overgeslagen. :) De chichimi (degene die eruitziet als een ster op de foto met Miwako en Song die schalen vasthouden) was heel erg lekker, een beetje een soort quiche. Het was erg gezellig. Ik kan erg goed opschieten met mijn Japanse koorgenoten :) Helaas gaan ze het volgende semester al de hort op. De bedoeling was om gister vroeg naar bed te gaan, maar je raad het al: is nie geluk :)
Maar vanochtend hoefde ik pas om 9.00 uur op. :D:D:D
Vanochtend toch maar weer netjes aangekleed, want het is en blijft natuurlijk kerst.
Tijdens de ochtenddienst hebben we het verhaal van de geboorte van Jezus gespeeld door de kinderen gekeken (oeh mijn Japans is zo goed,, ik begreep het helemaal :p) en daarna was er uitgebreid lunch (zie fotoos) er waren zulke lekkere dingen uit zoveel verschillende landen! Als ze even hadden gemeld dat dit er zou zijn had ik ook wat meegebracht. Waren ze vergeten. Heb echte meatloaf gehad en zelfgemaakt karaage (Japanse kipdrumsticks, een beetje zoals we ze ook wel bij Sim Ki aten) en vruchtencake en nog veel meer. En dat in een familiale omgeving (is dat Nederlands?) waar iedereen met iedereen praat en geinteresseerd is. Daarna nog een laatste oefening voor het koor. Toen we klaar waren was het 3 uur en nog vier uur te gaan voor de kaarsjesdienst. We konden de bus nemen en ons 2 uur koud in Beppu lopen vervelen of gewoon vrolijk verder huppelen door de kerk voor 4 uur. Boram en ik hebben de laatste optie maar genomen. O ja, voor de oefening hadden we eerst nog een speletjes ronde met cadeautjes! Ik heb helaas niks gewonnen, maar na afloop kreeg iedereen een zakje met koekjes. :) Doe ik het ook voor. Eigenlijk had ik wel gewonnen, maar dan op een krommem manier: de eerste cadeautjes werden doorgegeven terwijl we kerstliedjes zongen en degene die een cadeautje vasthield als de muziek stopte moest een opdracht vervullen om zijn cadeautje te verdienen. Ik heb Boram die mijn buur was en die ik dus net op het juiste moment een cadeautje in de hand gegeven had ook nog een opdracht mogen geven, mwuhahaha! Dit spelletje was voor alle studenten, de andere kinderen waren in het kerkgebouwtje aan het spelletjes doen. Hoe dan ook, toen er nog maar 4 cadeautjs over waren veranderden de regels: de uitdeler zei iets dat gebracht moest worden en degene die het bracht zou een cadeautje krijgen als beloning. De uitdeler vroeg ook om Mary en Joseph en nou zaten er toevallig een Mary en Joseph naast elkaar in de cirkel. Ik en Joe... maar we mochten onszelf niet brengen ;) (Oh, omdat de vrouw van de dominee ook Mari heet, word ik hier door een aantal mensen Mary genoemd, mijn naam is zo multi :D) Anyway, zo hebben we op een kromme manier wel gewonnen. :p
Na het oefenen was de pianiste (een meisje van ik denk een jaar of 15, maar met Aziaten weet je het maar nooit) nog vrolijk aan het pingelen en de solo's waren aan het oefenen dus Boram en ik vermaakten ons wel. Toen zij allemaal klaar waren, ging Boram achter de piano zitten zeggend: I wish I could play like that! Geeft ze vervolgens een geweldig staaltje piano pingelen ten gehoor... Ze is zelfs zo goed dat ik elk kerstliedje dat ik ken door haar heb laten spelen terwijl ik zong. Ze kon het zelfs naar de juiste toon voor mij aanpassen en dan bedoel ik ook echt spelen met twee handen! Leer mij Aziaten begrijpen. ;)
Toen zij naar de zolder ging om te slapen (zij was te laat vor de laatste bus en had geen geld voor een taxi dus is met vrienden de hele nacht in Joyfull gebleven, een 24-uurs restaurant. En dan vinden ze het raar dat ze de volgende dag kapot zijn :p
Ik ben daarna nog verder gegaan met zingen en kerstliedjes luisteren met Alvin. Trouwens, op de groepsfoto in de kerk zie je een heleboel mensen staan maar dat is dan ook echt meer dan de helft van de hele gemeente en bijna allemaal internationaal. Om kwart over 5 nog geprobeerd Boram wakker te krijgen voor avondeten (Boram leeft voor 3 dingen: eten slapen en muziek) maar zelfs dat werkte niet, maar Yan (spreek uit yen) wilde wel dus zijn we naar Mos Burger gegaan. Wat? Een soort veredelde MacDonalds waar ze echte patat verkopen en een heel erg lekkere chickenburger met heel veel sla en geen vieze tomaten of rare sausjes. Plus de helft van de medewerkers in internationaal dus je krijgt niet een softijsje als je een McFlurry besteld en nog het juiste plaatje erbij aantikt ook, wat je wel bij de McDonalds kan overkomen.
Toen eindelijk om 19.00 uur begon de volgende dienst. Wij van het koor hadden gereserveerde plekken mwuhahaha! Daar doe ik het voor! Overigens bestond iets minder dan de helft van de aanwezigen uit koorleden. Ik heb het nog wel opgenomen, maar er zit geen beeld bij omdat de camera gewoon op mijn bankje lag. Ik kan niet en mijn muziek vasthouden en me concentreren op het opnemen van een filmpje van hoe we zingen.
( www.youtube.com/pacificaaurawynn/ onder christmasperformances etc.)
Ik hoop later nog een versie met beeld te krijgen. De hele dienst is nl. opgenomen. Was ook een hele goede dienst vond ik.Ik was trouwens erg blij dat ik eerder al met koor in het Japans had gezongen, want nu wist ik tenminste welke klank ik aan moest houden enzo en ik kende sommige verzen uit mijn hoofd wat van pas kwam tijdens het "carollen" waar we geen muziek voor onze neus hadden.
Na de dienst zijn we met een groep vrijwilligers naar het weeshuis gegaan om de cadeautjes te brengen die we hadden verzameld in de ochtenddienst (iedereen was verzocht een cadeautje van zo'n 300 Y mee te nemen) en "to go carolling" (kan even niet op het NL'se equivalent komen) maar het was dus echt carollen: buiten in de kou, want is het vandaag vriezenskoud, en dan voor 3 verschillende deuren dezelfde liedjes in het Japans zinge met kaarsjes die constant OF uitwaaien OF je jas en handen zowat in de fik steken. Ik was erg blij dat ik weer terug was in de kerk, alhoewel het wel erg leuk was om de veraste gezichten van de kinderen te zien. Eenmaal terug in de kerk was er Oden, maar aangezien ik niet van vis oud en dat gerecht bestaat uit allemaal soorten vis, heb ik het gehouden bij twee pindakaassnoepjes uit Indonesie.
En nu ben ik terug en ben ik filmpjes enzo aan het uploaden. :D
Welterusten. Drink er niet teveel op mij ;)
Overigens ben ik vandaag meerdere keren omhelsd en een vrolijk kerstfeest gewenst... :D Geweldige sfeer, net oud en nieuw.
Morgen lekker een rustdag alhoewel ik een waslijst aan dingen heb die ik moet doen voor ik dinsdag naar Nagasaki ga. (o.a. de was :p)
Bellen gaat dus niet meer lukken mam. Ik ben pas de 30e weer bereikbaar. Op uitzendinggemist heb ik ook geen kerstfilms kunnen ontdekken helaas, dus ik zal het met gewone films moeten doen morgen. :)
Heel wat anders nog: toen ik binnenkwam in de kerk vandaag vertelde de vrouw van professor Felizar (een prof. van APU wiens zoon het Engels programma in de kerk heeft opgezet en nu zelf ook een actieve rol in de kerk heeft, preken geeft en het genootschap op de uni leidt) dat ze me opde tv had gezien!!! Ik zei het toch: big brother hier in Japan. Maar wel cool. :D
Hoe dan ook dat was het weer.
Kus! Marit
-
25 December 2006 - 02:06
Marit:
Oh, ze had me Jinglle Bell Rock zien zingen :D Dat was voor de Tokiwa opgenomen. Nog even en ik heb een nationaal bekend gezicht ;) Maar ik zal nu eens aan de rest van de lijst beginnen, de was heb ik nl. al gedaan. (Dus is het ook geen waslijst meer :p) -
25 December 2006 - 05:12
Marit:
@ Arjanne: je had de postbode helemaal in een staat van paniek!!! Ik werd opgebeld, maar ik verstond de gast niet (al helemaal niet toen hij in gebroken Engels tegen me begon te kwetteren) maar ik moest dus naar de lobby. Toen ik daar kwam werd er 100 keer verontschuldigingen aangeboden want het pakketje was kapot, maar het was waarschaanlijk al in NL kapot gegaan, dat stond iig op het papier eromheen vertelde hij me druk op een papier met allemaal kanji wijzend (alsof ik dat begrijp) en het speet hem heel erg enz enz.
Het hoesje is helemaal kapot, maar de cd zelf is nog heel. Dank je voor mijn cadeautje :D:D:D Kan ik heerlijk met NL'se gouwe ouwen meeblèren. ;) Gelukkig zijn nagenoeg al mijn ganggenoten terug naar hun land (Behalve die ene luidruchtige doos en een andere luidruchtige gozer. Nou ja, morgen ben ik hier zelf ook weg.) dus ze zullen geen last van mij hebben. :p
@ Oma Blom: ik heb uw brief ontvangen hoor! Danke schon :D
@ Opa en oma in Stadskanaal: bedankt voor de kaart :D -
25 December 2006 - 20:56
Arjanne:
Ja, dat was ook m'n eigen schuld, ik dacht nog, zal ik er iets omheen doen en toen dacht ik, ach de cd houdt het vast wel :p En natuurlijk had ik gelijk :p
Wist wel dat je er blij mee zou zijn, ghehe. -
25 December 2006 - 21:51
Marit:
@ Arjanne: bedoel je niet "ik had geluk" ipv "ik had gelijk"? :p
En bedoelde je ook niet dat ik de cd maar gewoon leuk te vinden heb? ;)
Fijne kerst met je fam. zeg maar tegen je neefjes dat als ze vervelend zijn en te veel herrie maken dat er een gemene (maar wel heel mooie) heks uit Japan komt en ze meeneemt en ze Japans laat leren. :D Dat zou moeten helpen. :p -
27 December 2006 - 10:00
Gerard:
Ha die Marit. Jouw 1e zin is een understatement. Onze mailbox wordt meer gevuld door jouw verslagen dan door de gebruikelijke spam. Oeps, begrijp me goed: we vinden het wel heel erg leuk om je verhalen te lezen. Alleen krijgen we ze niet allemaal gelezen, laat staan dat we op alle kunnen reageren. We hebben het hier dan ook zoooooooooo druk met ons Nederlandse bestaan. Maar ik begin nu toch echt te geloven dat het in Japan blijkbaar ook heel goed toeven is. Het gras is altijd groener aan de andere kant. Dus hebben Astrid en ik besloten ook de grote oversteek te wagen. Nee, niet naar Japan, maar naar de Canarische Eilanden. Binnenkort dragen we immers al weer 12,5 jaar elkaars ring. Dat vonden we een prachtig excuus om een leuke vakantie tussendoor te boeken. Matthijs en Celine vinden het kei-cool, want die gaan dan voor het eerst vliegen.
By the way: het kadootje dat je hebt gestuurd (al weer een tijdje geleden) is met veel enthousiasme ontvangen. Dus houd je niet in, zou ik zeggen. Wij hebben inmiddels de Kerstdagen achter de rug, met o.a. een gezellig familiair samenzijn in Limburg. Misschien heeft Janieke je al wat foto's daarvan gestuurd. En anders komen die nog wel.
O ja, ook niet onbelangrijk (voor mij althans): Ik ben van baan veranderd. Ik ben bij een klein aviesbureau (3 p.) gaan werken en ben dus half ondernemer geworden. Heel leuk en uitdagend, maar ook wel spannend.
Enfin, zo kan ie wel weer even. Nog heel veel plezier toegewenst en we zien je volgende verhalen graag tegemoet.
Groetjes, Gerard (uiteraard mede namens Astrid, Matthijs en Celine). -
28 December 2006 - 10:53
Arjanne:
Het viel mee hoor met de kerstdagen ;-) En de rest van je opmerkingen; tsss, talk to the hand :p
Nog wat droevig nieuws, vanochtend hebben mijn ouders Ayla in laten slapen, ze was inmiddels zo ziek dat het niet meer te doen was... -
30 December 2006 - 02:56
Marit:
@ Arjanne: oh, dat spijt me. Ze was erg lief ondanks het feit dat ze behoorlijk haar keffer kon open trekken (vooral tegen mijn ouders ;) aan mij was ze toch wel gewend geraakt :D)
@ Gerard: wauw, spannend x2. Andere baan, spannende vakantie, toemaar. Klinkt inderdaad alsof jullie ook druk bezig zijn met jullie leven :)
Veel plezier en succes met de vakantie en de nieuwe baan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
