choutsukareta!!! (ik ben zooooo moe)
Door: Marit
Blijf op de hoogte en volg Marit
07 Oktober 2006 | Japan, Beppu
Goedenavond allemaal!
Vandaag is het weekend!!!! Lekker vrij en niks doen!!!! Of toch niet?!?
Niet dus, want ik moet een test leren voor maandag, ik zou vandaag met een groep boodschappen gaan doen en vandaag was mijn eerste badmintonclub-avond!
Erg leuk, maar wel vermoeiend.
Vanochtend heb ik gelukkig eens lekker uit kunnen slapen (ik was alsnog om 09.30 al bezig met huiswerk, maar dat doet er niet toe) en daarna rustig aan de dag begonnen.
Leren dus. Voor mijn eerste kanji-test. A.s. maandag... :(
Het ging niet zo lekker want ik heb nogal wat foutjes in het opstellen van de woordenlijst gemaakt, dus ik moest alles check check, dubbel checken.
We hadden om 14.00 uur in de lobby afgesproken, maar er was nog niemand toen ik kwam, dus ik ben maar wat aan het tekenen geweest in mijn agendaatje die ik in Oita hb gekocht voor een belachelijk bedrag, maar alsnog wel de goedkoopste. O ja, "we" zijn Lun, Tomo, ik en nog een paar figuren waar Lun zelf ook niet zeker van was, (hij vroeg mij mee nl.) maar uiteindelijk waren we met een hele groep Chinezen/Taiwanezen (whatever) en een half Jap/ half Egyptenaar (die "er niet van houdt om Japans te spreken" en dus ook niet zelf boodschappen kan doen) en Tomo, Lun en ik dus. De rest van het zootje kwam pas op het laatste moment opdagen, maar ik heb even staan kletsen met een Engelssprekende Japanner die bij mij in de Intercultural Communication klas zit. Wat me eraan doet denken: ik begin ook in mijn andere klassen bekenden te krijgen, dus in de pauzes (als de docenten ons tenminste onze 5 minuten pauze gunnen wat meestal niet het geval is) kan ik tegen iemand aankletsen. Het in het Japans kletsen gaat behoorlijk goed, daar ben ik zeker niet ontevreden over. Ik hoop dat het zich mooi blijft ontwikkelen. :D
Anyways we gingen dus met de bus maar 2 haltes verder naar de supermarkt, maar dat is dan al gelijk bijna twintig minuten dus lopend is het helaas niet te doen. Zeker niet omdat je voor een week inkopen moet doen omdat je verder geen tijd hebt.
In de supermarkt was ik als eerste klaar dus ik heb even wat door de tijdschriften staan bladeren en uiteindelijk ook een tijdschrift gekocht met allerlei recepten enzo erin... ziet er erg lekker uit, maar lukt het me om eerst die recepten te vertalen??? ;) Over koken gesproken: ik heb vandaag mijn eerste Japanse ei gemaakt. Wat is dan een Japans ei? Nou, gewoon een ei, maar ze bakken het in een apart pannetje en rollen het op tijdens het bakken, zodat het eindresultaat een mooie rol ei is. Toen ik dit de eerste keer probeerde kwam ik er achter dat het pannetje duidelijk geen anti-aanbaklaag had, dus daar kon ik nu rekening mee houden. :p Maar vandaag is het dus mooi gelukt. Heb trouwens ook een Japans lunchboxje gekocht met onigirivormpjes, dus nu kan ik echte Japanse lunches gaan maken. (Wederom: als ik de recepten kan ontcijferen natuurlijk :p) De naam van het tijdschrift is trouwens: vriend van de getrouwde vrouw of zoiets... lijkt wel een beetje op een Margriet of Libelle ofzo , maar dan zonder de columns, stripjes, horoscopen en ander vaag gedoe: gewoon een heleboel recepten, hoe-beheer-ik-mijn-geld-tips en natuurlijk ook hoe-slank-ik-af-in-3-weken-het-wondermiddel. Hoe kan het ook anders. Hoe dan ook, het heeft interessante recepten. (Een heleboel recepten en allemaal zonder vis of garnalen!!! :D)
Toen we terug kwamen bij APHouse om een uur of vier werd ik gevraagd mee te gaan naar het fitness-centrum door Tomo en Lun en aangezien ik het wel eens van binnen wilde bekijken ben ik mee gegaan. In het fitness-centrum heb ik erg intelligent wat matoefeningen gedaan en wat gefietst, maar niet veel meer. (Ik kreeg het apparaat voor de armspieren op de laagste stand niet eens in beweging... ik zal toch iets verkeerds gedaan hebben of ben ik nou echt zo zwak?) Gelukkig had ik vanavond badminton, dus dat vond ik wel een goed excuus om er vroegtijdig mee op te houden. Helaas bleek het toen al vijf uur te zijn waardoor ik terug moest rennen naar huis om snel wat te eten en wat spullen te pakken. Ik was zo blij dat ik vanmiddag al behoorlijk wat gekookt had! Ik zou van Krisje een racket lenen, dus ik heb haar wat eten in haar handen geduwd en ben er weer zo'n beetje vandoor gevlogen (nou ja, zo erg was het ook weer niet, maar dat heet nou dichterlijke vrijheid) want het badminton zou om zes uur beginnen en ik wilde vroeg aanwezig zijn. Toen ik daar voor het eerst binnen kwam werd ik half genegeerd, maar Tomo en Lun waren er nog en Tomo heeft, als Japanner zijnde, de introductie even wat simpeler gemaakt. Lun blijkt ook op badminton gezeten te hebben (hij speelde mij er helemaal uit en dan nog zeggen dat hij zo slecht is, toegegeven ik ben niet zo goed, maar toch) dus zowel Lun als Tomo hebben ook meegedaan. Het badmintonnen is officieel van 6 tot 9.30 maar iedereen is vrij relaxed en er is niet teveel ruimte, dus je hebt genoeg tijd om rustig uit te puffen. Ik was gelukkig niet de enige beginner dus dat valt ook allemaal weer mee. Heb tijdens de pauzes met verschillende mensen zitten kletsen, onder andere met een meisje dat op uitwisseling naar Nieuw Zeeland gaat, maar haar Engels is nog niet zo ontzettend goed, dus ik heb mezelf aangeboden als oefenpartner. Ik heb trouwens ook gelijk een oefenpartner gevonden, Mie, die zowel Engels als Japans spreekt dus woorden die ik niet ken uit kan leggen. Het was heel erg leuk, maar wel erg vermoeiend.
Al met al zit ik nu dus zo'n beetje bij drie clubs: badminton, nihongo-net (waar je met Japanners Japans kan praten of dingen kan oefenen of wat je maar wilt) en onofficieel bij de radioclub. Met onofficieel bedoel ik dat ik kan komen en gaan wanneer ik tijd heb, maar het zal er waarschijnlijk op neer komen dat ik af en toe met Lun meega, die wel officieel lid is. Ik heb trouwens wel het idee dat de meeste clubs toch wel bestaat uit Japanners en dat de internationale studenten iets anders doen.
Overigens heb ik vandaag geleerd dat behalve Amerika ook Thailand behoorlijk slecht taalonderwijs heeft: het meisje van badmintonclub, Imu, studeert het al 6 jaar maar zit hier pas op beginnersniveau evenals Jason dus ook al zo lang Japans heeft gestudeerd.
Mijn zelfintroductie heb ik tegenwoordig maar uitgebreid met een korte omschrijving van Nederland: tussen Duitsland en Engeland, boven Frankrijk, erg klein, Amsterdam, tulpen en molens... Mocht mijn gesprekspartner een Koreaan zijn dan moet ik Hiddink nog toevoegen, voor een Japanner Van Gogh en Chinezen weten over het algemeen wel ongeveer wat ik bedoel (of ze doen alsof). En als ze dan nog niet weten waar ik vandaan kom, dan laat ik het maar gewoon zitten ;) :p
Maar het is nu al erg laat, dus ik ga zo eens naar bed. Morgen ga ik met Krisje en misschien Lun kijken naar het Symphony Orchestra, kijken wat dat is en of het nog leuk om te doen is. Ze hebben erg gunstige oefentijden, dus het zou wel leuk zijn ook met Krisje in een club te gaan. Over club gesproken (nogmaals) ik moet ook nog een tennisracket kopen... Of zou de mijne op later sturen goedkoper zijn? Alhoewel, daar is het handvat bijna van door... hmm ik denk er nog even over na. Ik krijg woensdag tijdens de training (wederom van 6 tot 9.30... *slik*) een catalogus met rackets, dus ik kijk eerst wel even naar de prijzen.
Anywayz, fijn weekend verder en tot mails/ schrijvens/ horens/ whatever!
Marit
PS: hoe krijg ik het voor elkaar om elke keer weer zulke lappen te typen terwijl ik me elke keer voorneem om even gauw wat te schrijven voor ik dit of dat ga doen...?
Vandaag is het weekend!!!! Lekker vrij en niks doen!!!! Of toch niet?!?
Niet dus, want ik moet een test leren voor maandag, ik zou vandaag met een groep boodschappen gaan doen en vandaag was mijn eerste badmintonclub-avond!
Erg leuk, maar wel vermoeiend.
Vanochtend heb ik gelukkig eens lekker uit kunnen slapen (ik was alsnog om 09.30 al bezig met huiswerk, maar dat doet er niet toe) en daarna rustig aan de dag begonnen.
Leren dus. Voor mijn eerste kanji-test. A.s. maandag... :(
Het ging niet zo lekker want ik heb nogal wat foutjes in het opstellen van de woordenlijst gemaakt, dus ik moest alles check check, dubbel checken.
We hadden om 14.00 uur in de lobby afgesproken, maar er was nog niemand toen ik kwam, dus ik ben maar wat aan het tekenen geweest in mijn agendaatje die ik in Oita hb gekocht voor een belachelijk bedrag, maar alsnog wel de goedkoopste. O ja, "we" zijn Lun, Tomo, ik en nog een paar figuren waar Lun zelf ook niet zeker van was, (hij vroeg mij mee nl.) maar uiteindelijk waren we met een hele groep Chinezen/Taiwanezen (whatever) en een half Jap/ half Egyptenaar (die "er niet van houdt om Japans te spreken" en dus ook niet zelf boodschappen kan doen) en Tomo, Lun en ik dus. De rest van het zootje kwam pas op het laatste moment opdagen, maar ik heb even staan kletsen met een Engelssprekende Japanner die bij mij in de Intercultural Communication klas zit. Wat me eraan doet denken: ik begin ook in mijn andere klassen bekenden te krijgen, dus in de pauzes (als de docenten ons tenminste onze 5 minuten pauze gunnen wat meestal niet het geval is) kan ik tegen iemand aankletsen. Het in het Japans kletsen gaat behoorlijk goed, daar ben ik zeker niet ontevreden over. Ik hoop dat het zich mooi blijft ontwikkelen. :D
Anyways we gingen dus met de bus maar 2 haltes verder naar de supermarkt, maar dat is dan al gelijk bijna twintig minuten dus lopend is het helaas niet te doen. Zeker niet omdat je voor een week inkopen moet doen omdat je verder geen tijd hebt.
In de supermarkt was ik als eerste klaar dus ik heb even wat door de tijdschriften staan bladeren en uiteindelijk ook een tijdschrift gekocht met allerlei recepten enzo erin... ziet er erg lekker uit, maar lukt het me om eerst die recepten te vertalen??? ;) Over koken gesproken: ik heb vandaag mijn eerste Japanse ei gemaakt. Wat is dan een Japans ei? Nou, gewoon een ei, maar ze bakken het in een apart pannetje en rollen het op tijdens het bakken, zodat het eindresultaat een mooie rol ei is. Toen ik dit de eerste keer probeerde kwam ik er achter dat het pannetje duidelijk geen anti-aanbaklaag had, dus daar kon ik nu rekening mee houden. :p Maar vandaag is het dus mooi gelukt. Heb trouwens ook een Japans lunchboxje gekocht met onigirivormpjes, dus nu kan ik echte Japanse lunches gaan maken. (Wederom: als ik de recepten kan ontcijferen natuurlijk :p) De naam van het tijdschrift is trouwens: vriend van de getrouwde vrouw of zoiets... lijkt wel een beetje op een Margriet of Libelle ofzo , maar dan zonder de columns, stripjes, horoscopen en ander vaag gedoe: gewoon een heleboel recepten, hoe-beheer-ik-mijn-geld-tips en natuurlijk ook hoe-slank-ik-af-in-3-weken-het-wondermiddel. Hoe kan het ook anders. Hoe dan ook, het heeft interessante recepten. (Een heleboel recepten en allemaal zonder vis of garnalen!!! :D)
Toen we terug kwamen bij APHouse om een uur of vier werd ik gevraagd mee te gaan naar het fitness-centrum door Tomo en Lun en aangezien ik het wel eens van binnen wilde bekijken ben ik mee gegaan. In het fitness-centrum heb ik erg intelligent wat matoefeningen gedaan en wat gefietst, maar niet veel meer. (Ik kreeg het apparaat voor de armspieren op de laagste stand niet eens in beweging... ik zal toch iets verkeerds gedaan hebben of ben ik nou echt zo zwak?) Gelukkig had ik vanavond badminton, dus dat vond ik wel een goed excuus om er vroegtijdig mee op te houden. Helaas bleek het toen al vijf uur te zijn waardoor ik terug moest rennen naar huis om snel wat te eten en wat spullen te pakken. Ik was zo blij dat ik vanmiddag al behoorlijk wat gekookt had! Ik zou van Krisje een racket lenen, dus ik heb haar wat eten in haar handen geduwd en ben er weer zo'n beetje vandoor gevlogen (nou ja, zo erg was het ook weer niet, maar dat heet nou dichterlijke vrijheid) want het badminton zou om zes uur beginnen en ik wilde vroeg aanwezig zijn. Toen ik daar voor het eerst binnen kwam werd ik half genegeerd, maar Tomo en Lun waren er nog en Tomo heeft, als Japanner zijnde, de introductie even wat simpeler gemaakt. Lun blijkt ook op badminton gezeten te hebben (hij speelde mij er helemaal uit en dan nog zeggen dat hij zo slecht is, toegegeven ik ben niet zo goed, maar toch) dus zowel Lun als Tomo hebben ook meegedaan. Het badmintonnen is officieel van 6 tot 9.30 maar iedereen is vrij relaxed en er is niet teveel ruimte, dus je hebt genoeg tijd om rustig uit te puffen. Ik was gelukkig niet de enige beginner dus dat valt ook allemaal weer mee. Heb tijdens de pauzes met verschillende mensen zitten kletsen, onder andere met een meisje dat op uitwisseling naar Nieuw Zeeland gaat, maar haar Engels is nog niet zo ontzettend goed, dus ik heb mezelf aangeboden als oefenpartner. Ik heb trouwens ook gelijk een oefenpartner gevonden, Mie, die zowel Engels als Japans spreekt dus woorden die ik niet ken uit kan leggen. Het was heel erg leuk, maar wel erg vermoeiend.
Al met al zit ik nu dus zo'n beetje bij drie clubs: badminton, nihongo-net (waar je met Japanners Japans kan praten of dingen kan oefenen of wat je maar wilt) en onofficieel bij de radioclub. Met onofficieel bedoel ik dat ik kan komen en gaan wanneer ik tijd heb, maar het zal er waarschijnlijk op neer komen dat ik af en toe met Lun meega, die wel officieel lid is. Ik heb trouwens wel het idee dat de meeste clubs toch wel bestaat uit Japanners en dat de internationale studenten iets anders doen.
Overigens heb ik vandaag geleerd dat behalve Amerika ook Thailand behoorlijk slecht taalonderwijs heeft: het meisje van badmintonclub, Imu, studeert het al 6 jaar maar zit hier pas op beginnersniveau evenals Jason dus ook al zo lang Japans heeft gestudeerd.
Mijn zelfintroductie heb ik tegenwoordig maar uitgebreid met een korte omschrijving van Nederland: tussen Duitsland en Engeland, boven Frankrijk, erg klein, Amsterdam, tulpen en molens... Mocht mijn gesprekspartner een Koreaan zijn dan moet ik Hiddink nog toevoegen, voor een Japanner Van Gogh en Chinezen weten over het algemeen wel ongeveer wat ik bedoel (of ze doen alsof). En als ze dan nog niet weten waar ik vandaan kom, dan laat ik het maar gewoon zitten ;) :p
Maar het is nu al erg laat, dus ik ga zo eens naar bed. Morgen ga ik met Krisje en misschien Lun kijken naar het Symphony Orchestra, kijken wat dat is en of het nog leuk om te doen is. Ze hebben erg gunstige oefentijden, dus het zou wel leuk zijn ook met Krisje in een club te gaan. Over club gesproken (nogmaals) ik moet ook nog een tennisracket kopen... Of zou de mijne op later sturen goedkoper zijn? Alhoewel, daar is het handvat bijna van door... hmm ik denk er nog even over na. Ik krijg woensdag tijdens de training (wederom van 6 tot 9.30... *slik*) een catalogus met rackets, dus ik kijk eerst wel even naar de prijzen.
Anywayz, fijn weekend verder en tot mails/ schrijvens/ horens/ whatever!
Marit
PS: hoe krijg ik het voor elkaar om elke keer weer zulke lappen te typen terwijl ik me elke keer voorneem om even gauw wat te schrijven voor ik dit of dat ga doen...?
-
07 Oktober 2006 - 14:53
Marit:
Overigens: wisten jullie dat ze in Bangladesh andere etensideeen hebben dan wij? Zij eten ontbijt rond een uur of 8, lunch rond 12 uur, diner om een uur of 6 en avondeten tussen 9 en 12... en dan eten ze niet een klein beetje, nee, ze werken elke maaltijd een gigantische berg weg en toch zijn ze allemaal klein en slank. Hoe krijgen ze het voor elkaar? Bovendien eten zij allerlei dingen waarvan bij ons word gezegd dat het "slecht voor je gezondheid is" of "dikmakers zijn". Ze eten ook een heleboel rauw ei en wat me ook verbaasd. By the way, het verhaal dat ik vertel na het het verbazingwekkende 4 maaltijden-verhaal slaat op alle Aziaten hier, niet slechts op de mensen uit Bangladesh... -
08 Oktober 2006 - 08:55
CMB:
Die laatste vraag hebben wij ons hier ook al menigmaal gesteld. In menig theekransje zal met scheve ogen gekeken worden naar jouw talent in het beppen.
Maar ga er vooral mee door, want wij vinden het allemaal hartstikke leuk om op deze wijze van jouw avonturen (en van die van Krisje) op de hoogte te worden gehouden.
Groeten en XXX. -
08 Oktober 2006 - 17:37
Hans Meeuwsen:
Dag Marit,
Je krijgt het inderdaad voor elkaar om hele lappen te schrijven.
Vandaag nog steeds niets van Krisje dus alle tijd om jouw verhaal te lezen.
Inderdaad onvoorstelbaar dat ze met 4 maaltijden nog zo mager blijven
groetjes Hans
-
09 Oktober 2006 - 09:32
Arjanne:
Thx voor je kaarten :D Vet stoer ;-)
Ik ga een cursus Arabisch doen heb ik besloten, ik verveel me dood met Criminologie, dus tijd om er iets bij te gaan doen -
09 Oktober 2006 - 11:23
Marian:
Het gebeurt niet vaak maar ik ben het geheel met je vader eens. Ik kijk geregeld op de mail of er iets nieuws te lezen valt. Daar ben ik dan mooi weer een heel tijdje zoet mee. Ik weet niet of jij dezelfde jaloezie voelt als ik maar ik vind het zeer irritant dat die mensen daar zo veel kunnen eten zonder zichtbare gevolgen. Dat lukt mij nu nooit! Groetjes, -
09 Oktober 2006 - 15:21
Janita:
Heey Marit, sjee hee wat kan jij idd lang schrijven, het was ook duidelijk te merken hoor dat jij niet op Arjanne's feest aanwezig was ;) Schuimblokken die over bleven, een film maar gekeken etc. Heel veel plezier daar!! -
09 Oktober 2006 - 15:56
Arjanne:
Kom ik thuis uit Amsterdam, vind ik zomaar een brief van je op de mat ;-) Met cadeautje en alles erbij, heb je toch m'n hele dag weer goedgemaakt hoor :p
En leuke fotootjes, yay :D -
09 Oktober 2006 - 23:03
Marit:
Wow, hij is dus op tijd aangekomen? Cool.
@ Janita: je had ook gewoon mogen zeggen dat je mijn stralende aanwezigheid miste hoor! :p
Overigens: mijn eerste kanjitest ging wel goed. -
09 Oktober 2006 - 23:15
Marit:
PS @Arjanne:
Waarom in vredesnaam Arabisch? was jij niet degene die graag Italiaans wilde doen?
@Marian: Ik denk maar zo: wat ben ik liever: volgroeid met normale voet en lengtematen, maar een iets grotere kledingmaat of zwaar ondermaats en kinderkleding, maar dan wel erg slank? Bovendien, voor de kleding hier hoef je het ook niet te doen. Iedereen loopt in rare flodderdingen rond en als het 20 graden is lopen ze met een vest aan en een sjaal om omdat ze het zo koud hebben...
Ik heb trouwens hier ook mijn mooie laarzen met hakken en ik dacht eerst van: "o nee, dan steek ik er nog meer bovn uit." maar ik heb nu zoiets van: ik ben toch al lang dus die paar centmeter extra.
Ik ben overigens ook zo'n beetje de langste in de badmintonclub. -
10 Oktober 2006 - 06:59
Arjanne:
Ik heb laatst de Koran gekocht en die wil ik wel kunnen lezen natuurlijk :p Italiaans komt er vast nog wel een keer van, maar vind Arabisch wel spannend klinken ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
