Hèhè! Even wat tijd voor mezelf.

Hallo allemaal!
Pfoe, de afgelopen dagen waren echt zo hectisch: eerste colleges, kennismaking met nieuwe mensen, lezing, bankrekening openen, enz.
Ik heb nu in ieder geval alle colleges die ik het komende kwartaal ga volgen een keer gehad.
Travel en Hospitality Management vind ik helemaal geweldig! De docent is een Japanner die jarenlange ervaring heeft in deze bussiness en die nu dus ook les geeft. Het is echt een lief mannetje die hele interessante dingen te vertellen heeft maar het is een klas van zo'n 245 mensen, dus je kunt je wel voorstellen dat een schattig lief mannetje een beetje moeite heeft met zichzelf verstaanbaar maken, ook al heeft hij dan een microfoon. Volgende keer ga ik gewoon nog meer naar voren zitten ;) (en ik zat al op de derde rij van voren :p)
Introduction to intercultural communications was ook erg interessant omdat de docent veel verhalen vertelde over dingen als cultuurverschillen die hij zelf heeft meegemaakt toen hij in China in een afgelegen stadje woonde enzo. Ik ben alleen wel erg benieuwd naar het "Culture shock project" dat hij voor ons in petto heeft. Het klinkt alsof ik daar veel werk voor moet verrichten en aangezien ik nogal lui ben... :( Maar het is vast erg interessant.
Gister was er begeleiding bij het openen van een bankrekening, maar ik had het helemaal ingevuld en was klaar om de eindstempel te krijgen toen bleek dat ik een verkeerd papiertje had meegenomen, dus moest ik terug naar APHouse, wat toch weer zo'n 15 minuten lopen is, ik moest het juiste papiertje vinden (gelukkig ben ik erg georganiseerd dus dat kostte weinig moeite) even gauw kleren wisselen aangezien het hier erg kleverig weer was, toen weer snel terug en dat ding inleveren. Heb ik het juiste papiertje mooi ingeleverd gaan ze moeilijk doen over mijn naam!
Wat blijkt: op het "alien registration form" staat mijn naam dus in de Japanse volgorde: BLOM Maria Grietje en ik had de bankpapieren ingevuld als Maria Blom, omdat me vantevoren was gezegd dat ik niet meer dan 16 tekens mocht gebruiken (dat is dus inclusief spaties). Maar dat mocht dus niet. Dus van nu af aan heet ik BLOM Maria Griet... :( Right, vage Jappen met hun vage regeltjes enzo. En dat was nog niet alles: ik had al verteld over de inkan die ik had (persoonlijke zegel) en die moest ik hier dus gebruiken om te ondertekenen in plaats van een handtekening, maar er was een vriendelijk mevrouw die het wel even voor me zou doen op de juiste plaatsen. Deze mevrouw vraagt me nog: welke kant boven? Waarop ik haar dus vertel dat het gewoon in Japans schrift is en dus zus en zo moet. Presteert ze het nog om ze overal verkeerd neer te zetten... *zucht*
Ach nou ja, ik kan er wel mee leven.
Gistermiddag was er een lezing waar ik wel graag heen wilde, maar eerst had ik wat vrije tijd, dus ik ben aan de studie gegaan voor mijn eerste Kanji-test aanstaande maandag (Kanji zijn Chinese tekens) en toen ik het zat was heb ik Krisje gebeld om eventjes lekker te badmintonnen. Bij de eerste slag verrekte ik al een spiertje, dus de volgende keer misschien toch eerst even rekken en strekken. Maar verder ging het badmintonnen lekker hoor!
We moesten al om half 2 stoppen omdat ik dus naar die lezing wilde over de uitdagingen van de 21e eeuw gezien vanuit het zakenleven. Daar kwam een meisje uit Mongolië naast me zitten die nog niet wist of ze zich in het Japans Degi of Deki zou laten noemen. We hebben samen besloten tot Degi :D In Mongolië spreken ze trouwens niet van The Netherlands of Holland of zo, maar gewoon over Nederlend.(geen tikfout)
Hoe meer mensen uit verschillende landen ik tegenkom, des te meer verschillende woorden voor Nederland en Nederlands ik hoor. :D
Op het laatste moment kwamen Lun en een vriend nog naast ons zitten. Die vriend heet Tanaka Tomohiko (maar ik mag hem Tomo noemen :p) en is Japanner. Ik werd ook uitgenodigd om na de lezing met Lun en Tomo naar een radioclub te gaan, gewoon om te kijken en dat leek me ook wel leuk. De lezing zelf was op zich wel interessant, maar de lezer sprong maar van de hak op de tak, dus het was vrij lastig te volgen en om de aandacht erbij te houden. Aan het einde was er tijd om vragen te stellen en naar aanleiding van die vragen kwam ik erachter dat Koizumi niet langer de premier van Japan is :$ al een hele week niet meer... Juist. En ik zit nog wel in Japan. Maar eigenlijk zijn we hier best wel verstoken van nieuws tenzij je speciaal daarvoor naar de keuken loopt, alle kokers en eters negeert en gaat proberen het Japanse nieuws te volgen. Of natuurlijk elke dag het nieuws via internet volgt. Krisje kijkt elke dag het Jeugdjournaal, dus als er iets belangrijks gebeurt hoor ik het wel van haar :o :p
Hoe dan ook, een bekende van mij, Amir, stelde ook een vrij intelligente vraag maar het had niks met de lezing te maken. Na de lezing sprak ik Amir nog even, maar toen bleek dat hij dus pas tijdens de laatste paar minuten van de lezing was binnen gekomen en gewoon een vraag had. Vandaar dus.
Na de lezing, waarvan zelfs Lun zei dat het saai was (en hij is best wel een studiebolletje), zijn we met z'n drieen naar de radioclub gegaan. Die praktisch alleen maar Japanners als lid heeft... (weet ik ook gelijk waarom Lun bij deze club wil: hij is nogal geobsedeerd met Japanse vrienden maken en Japans spreken) Voor Tomo was dit natuurlijk niet zo'n groot probleem, maar voor mij toch wel een beetje. We kwamen er wel uit hoor! In deze club zat iemand die (hoe bestaat het) Tanaka Tomohiko heet, nog op dezelfde wijze geschreven als de complete naam van Tomo ook.
Het was een hele gezellig club met hele leuke mensen, maar het doel is om tv-programma's en radio-programma's te maken (in het Japans omdat nagenoeg niemand Engels spreekt) en dat spreekt me niet zo aan. Was in ieder geval wel gezellig. Toen ik eindelijk thuis was (ik was eerder weggegaan bij de club omdat ik had afgesproken met Krisje te gaan eten) Krisje gebeld voor het eten, maar we waren allebei doodop, dus tijdens het eten hebben we eigenlijk alleen maar een beetje boven ons bord gehangen en daarna zijn we allebei naar onze eigen kamers gegaan. We hadden overigens nog wel puf om tijdens het eten ons te verbazen over de manier waarop Chinezen hun Italiaans eten: in een rijst kom, niks geen mix, geen gehakt en de saus apart... Yep ze maken er een zootje van en dan nog beweren dat ze Italiaans hebben gegeten!
Hoe dan ook, na het eten moest ik verder met het voorbereiden van mijn klassen voor vandaag, dus ik heb gisteravond een heleboel bijgeleerd over economie en markten. Erg interessant, maar wat lastig te lezen als je ogen halfdicht zitten ;)
Vanochtend natuurlijk weer vroeg op... en die stomme wekker van me blijft maar lawaai maken. Arme arme ik. En dan had ik nog een spreekbeurt in het vooruitzicht ook, in het Japans. Wederom: arme arme ik.
Maar mijn zelfintroductie in het Japans ging vrij goed en ik kreeg nog een compliment over mijn katakana ook (duh dat is er bij ons zo ingestampt; als ik dat zou vergeten zou dat wel heel triest zijn. Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik ook veel oefening heb gehad sinds ik in Japan ben omdat alle reclames en omschrijvingen vaak ook in het katakana geschreven zijn ;))
Nu dus even 2 tussenperiodes waarin ik even al mijn achterstallig email-leeswerk en beantwoord werk in probeer te halen. Vanavond is de eerste verdiepingvergadering, dus als het goed is weet ik na vanavond wanneer ik keukenplicht heb: het opruimen en schoonmaken van de keuken.
Vandaag is trouwens voor het eerst een dag dat ik niet om de zoveel tijd van kleren moet wisselen omdat ik de temperatuur, de vochtigheidsgraadd of wat dan ook verkeerd heb ingeschat of omdat het weer is omgeslagen. Vandaag is het gewoon lekker mistig en aan de koude kant, maar alsnog warm genoeg om in een dun truitje zonder jas rond te kunnen lopen. Eindelijk kan ik mijn zweet-afwis-lapje thuis laten!!!
Maar hiermee rond ik voor vandaag af: ik moet nog een aantal brieven schrijven :)

Groetjes allemaal!