Overactieve kindjes

Ik heb al een week of misschien twee niet meer geschreven, maar ik zit nu in mijn tentamenweek, dus ik heb het redelijk rustig. Eerlijk gezegd had ik de keuze tussen dit schrijven of leren voor mijn tentamen morgen of beginnen aan mijn paper. ;)
Maar ik blijf erbij dat ik het nu rustiger heb dan gewoon :)
Ik ga niet eens proberen me voor de geest te halen wat ik de afgelopen weken heb gedaan, want dat zal vast neerkomen op iets als Musy Tone, college, Musy Tone, tot diep in de nacht kletsen in de keuken met mijn ganggenoten, Musy Tone, college, verjaardagen vieren en dan nog meer Musy Tone en college. :D
Van Marian en oma heb ik wat leuke cadeautjes gekregen alvast voor mijn verjaardag. Mijn naamboon begint al uit te lopen en sinds ik het tarot-kaartspel een keer aan Julie heb laten zien, staat iedereen in de rij om mij de kaarten te leggen. Maar het is wel leuk omdat je zo ook wat meer over de mensen te weten komt. En ik kan oefenen in het vertalen van Nederlands naar Engels en geloof me, dat is heel wat moeilijker dan het lijkt. Al die vage uitdrukkingen: iets ligt voor het grijpen, een persoon is ongrijpbaar of onraakbaar... en dat in zinsverband. :D
Afgelopen zondag ben ik met Sayo en 3 mensen uit Thailand (wat is het meervoud van Thai?) naar een naschoolse opvang geweest. Ze hadden een schoolfestival en of we op wilden treden. We hadden een uur, dus we zouden wat zingen (Sayo en ik that is) en de andere 3 zouden wat dansen en dan wat uitleg geven over onze landen. Uiteindelijk werd het uur 10 minuten (ik begin al gewend te raken aan het moeten inkorten van optredens enzovoort ;)).
We zouden om 12 uur optreden, maar we waren er al om 10.30 uur, dus Sayo en ik hebben eerst nog geholpen met de verkoop op een soort van vlooienmarkt, maar dan wat chiquer met allemaal leuke dingen (grote Winnie the Pooh-knuffels >_<) en om 12 uur even snel wat uitleg gegeven over Nederland en opgetreden. Daarna had ik een interview met iemand van de lokale krant ofzo. Hij bleef maar herhalen dat ik niet zenuwachtig hoefde te zijn, maar als je het mij vraagt was hij de enige die zenuwachtig was. Ik werd trouwens nogal aangestaard en heb heel wat opmerking gehoord over mijn lengte >_< ;)
In het begin was het niet helemaal duidelijk dat ik ook Japans kon, dus er waren wat voorzichtige pogingen tot "hello". De opvang was voor kindjes van 0 tot een jaar of 14, maar de meesten waren tussen 5 en 8 denk ik zo.
Na het interview liep ik de lerarenkamer uit en ik werd weer aangestaard door wat kindjes, toen er een Japanner achter me de kamer uit kwam en hij was langer dan ik wat de monden nogal deed openvallen. Sayo die naast me stond was ook behoorlijk verbaasd. :D De Japanner was onderdeel van het professionele basketbalteam van Oita. Ja, die ik eerder met Sayo heb zien spelen. Ik dacht al dat ik die gast ergens van herkende. Dat haar was niet te missen :p
Verder hebben we nog een uur of 3 4 met een groepje kindjes gespeeld. Er zijn wat actiefotoos van het zakdoekje leggen en een heleboel groepsfotoos. Er was een meisje uit de fotoclub, dus die heeft zich behoorlijk lopen vermaken met mijn camera. Uiteindelijk heb ik een behoorlijk aantal moeten wissen, maar dat doet er niet toe ;)
Ik heb nog geleerd hoe ik Japanse gebarentaal moet zeggen hoe ik heet. Cool! Ik zou het eens met het Nederlands moeten vergelijken. Ook heb ik geleerd hoe ik in Thai moet zeggen dat ik geen Thai spreek. Ik weet het nu ook in Uzbek. Mwuhahaha nog even en het maakt niet uit waar ik heen ga, ik kan altijd iedereen vertellen dat ik de taal niet spreek. De Chineze en Koreaanse versie ken ik ook al.
Maar goed, na heel lang gespeeld te hebben hadden de kindjes nog steeds te veel energie en waaren wij compleet uitgeput, dus we hebben gedag gezegd en zijn met z'n vijven uiteten gegaan. Daarna broodnodige boodschappen en toen met de bus terug. Was nog in de bus weggedommeld, maar werd net op tijd wakker. Eenmaal thuis op bed geploft om even te gaan slapen. Het rare is dat ik compleet uitgeput was, maar die nacht slecht heb geslapen. Misschien was ik gewoon te moe.
Volgende week zaterdag hebben we trouwens ons eerste optreden met Musy Tone. Gelukkig komen de Japanners allemaal op tijd terug, wat erg hard nodig is.
We treden op een een verzorgingsunit met zo'n 20 ouderen die met z'n allen voor elkaar zorgen, zoals we die units ook in Nederland hebben. Alleen is hier wel overzicht van een verpleegster ofzo als ik het goed begrepen heb. We hebben een heel uur (yeah right daar geloof ik niet meer in ;)) en daarna kunnen we gewoon met de mensen praten enzo. Maar het is nu extra druk met extra optredens, allerlei dingen regelen, enz. En daarnaast proberen we ook nog een Musy Tone T-shirt te maken zodat we niet elke keer hoeven te denken over wat we aantrekken. En omdat het gewoon cool is natuurlijk! :D:D:D
Qua het regelwerk hoef ik niet zo veel te doen, ik moet alleen wat mensen achter hun broek zitten en proberen het overzicht te houden, maar het regelwerk is allemaal uit mijn handen. :D
Heb laatst trouwens voor het eerst echt Japanes stijl gekookt en het beviel me wel. Was goed uitgevallen ;)
Deze week dus tentamenweek zoals ik eerder al schreef. 3 tentamens en nog 1 paper te schrijven/ gaan. Ik heb er al 3 gehad en 3 ingeleverd.
Vandaag had ik mijn laatste test voor theeklas... ik zal geen theeklas meer hebben! :(:(:( Mijn tentamen ging wel okee, geen grote fouten gemaakt denk ik. We kregen van onze docente nog een laatste snoepje voor het weggaan. En er was een groep Chinezen die het volgende uur zou langskomen en of er nog mensen van ons waren die graag de theeceremonie wilden demonstreren. Ze had 12 mensen nodig, maar velen moesten nog leren voor Japans (die had ik vanochtend het 1e uur) of hadden college, dus uiteindelijk waren we met z'n zessen.
Toen we er kwamen bleken de Chinezen in groepen van 3 opgedeeld te zijn, dus we hebben de ceremonie ook opgedeeld in 3... nog nooit zo'n rare theeceremonie meegemaakt. Volgens mij is het toch echt niet de bedoeling om de ceremonie halverwege af te breken om weer naar je startplaats terug te gaan :p ;)
Dat was vandaag dus, verder weinig gedaan. Volgende week ben ik 2 dagen vrij (maandag en dinsdag) en maandag ga ik met Julie op zoek naar een mooie yukata voor mij (yukata is een zomerkimono en GEEN badjas ;)) en daarna ontmoeten we nog een aantal mensen van onze gang om naar de karaoke te gaan! Krisje gaat weer de hort op. Ik ga verder helemaal niks doen en daar kijk ik heel erg naar uit! Misschien dat ik nog wat afspreek met wat mensen. De ouders van Song komen over uit Korea en die wil ik wel ontmoeten en Song wilde daarvoor graag nog een keer een dagje uit, dus misschien dat we dat het weekend doen. Ik zie wel. FREEDOM!!!
Nou, dat was het wel weer. Ik zal toch echt een keer aan de slag moeten.
Oh: iets wat jullie waarschijnlijk weinig kan schelen, maar mij heel erg blij maakt: ik zong zojuist de hoogste noot in een liedje dat ik absoluut geweldig vind, maar ik kon de noot eerder nooit halen, of in ieder geval niet mooi!!! :D:D:D Personal victorie! Oh yeah! Zie je wel dat 3 keer per week oefenen zijn vruchten afwerpt?
Er werd me laatst nog gezegd dat het in de keuken erg stil gaat worden als ik er niet meer ben en dat ze mijn zingen erg gaan missen :D Ik zing altijd in de keuken omdat het een geweldige acoustiek heeft en ik gewoon graag zing.
Da's leuk om te horen. Er word me sowieso vrij veel verteld dat ze me gaan missen, da's altijd leuk om te horen :D
Ik bracht trouwens laatst mijn schoen naar de schoenmaker, de schoen waar al een week na aankoop een gat in zat, en de schoenmaker zei dat hij het gat niet kon fixen en als ik het klitteband gemaakt wilde hebben, moest ik zelf klitteband kopen... right. Dan naai ik het zelf wel dicht hoor, wat voor een schoenmaker ben je nou als je geen schoen kan maken.
Ik moet ook maar eens gaan beginnen aan het inkorten van mijn grijze broek. Het weer is zo afwisselend als het maar kan: van bloedheet en zwaarbenauwd, tot regen en zware mist...
Naast "April doet wat hij wil" en "Maart roert zijn staart" roep ik "Het is APU-weer" uit tot de nieuwe term.
Okee dat was het wel weer.
Volgende week woensdag heb ik vast wel tijd om wat te schrijven, dus als ik een mooie yukata heb gekocht, zal ik even een foto online zetten.
Overigens, de fotoos van zondag in het naschoolse opvang staan ook al online, voor de link, zie de reacties onder mijn vorige bericht, of zet de link gewoon in je favorieten.
O ja, op de fotoos die ik heb gehad van Arjet en Jan, zag ik een heel mooi setje :D Nogmaals feli en ik wou dat ik erbij had kunnen zijn, maar ik zal het met de fotoos doen. Jullie zien er in ieder geval stralend uit! :)

Dikke kus,

Marit