Schudden in bed...

Ik lag vanochtend rond een uur of acht nog lekker te doezelen in mijn bedje met mijn eigen kussen (die zat ook in de koffer die gister aan is gekomen) toen ik plotseling in mijn bed begon te schudden. Heel erg spannend was mijn eerste aardbeving niet, maar wel apart. Dat heb je in Harderwijk en Leiden niet. ;)
Vandaag kon ik me dan eindelijk inschrijven voor taalcolleges, mar nu bleken die met een aantal andere vakken samen te vallen, dus toen moest ik wat andere vakken kiezen.
Vanaf vandaag konden er ook correcties in voorgaande inschrijvingen worden uitgevoerd en er zijn wat extra collegeruimtes voor sommige vakken gecreeerd waardoor mijn vakkenpakket nu weer is wat ik oorspronkelijk wilde dat het was. (Als je nou denkt: "he?" lees dan twee of drie posts terug)
Ook Krisje heeft nu de vakken kunnen kiezen die ze graag wilde doen, dus we zijn allebei heel erg blij!!!
Vanmiddag was er een bijeenkomst over het leven in Japan, waarin vooral benadrukt werd (met een heleboel Please! en I beg you!) om toch vooral normaal te doen, stipt te zijn, je aan deadlines te houden en vooral rekening te houden met de zero-tolerance-houding in Japan.
De bijeenkomst was errug lang en errug saai...
Daarna moest ik bij de universiteitswinkel even scheermesjes halen, want ik had het uitgesteld tot mijn koffer met mijn scheeraparaat erin kwam, maar de oplader doet het niet hier in Japan... Het was voor mij de eerste keer om het zo te doen en ik heb me niet in mijn benen gesneden!!! (wel in mijn duim, maar dat was gewoon een ongelukje. Ik weet nu in ieder geval wel dat het ding erg scherp is :D)
Overigens liep mijn wastafel steeds al langzaam door, maar vandaag begaf ie het toch echt, dus ik heb weer wat nieuws geleerd qua Japans: hoe vertel je dat je putje verstopt zit. Ik helemaal opzoeken wat het Japans is voor wastafel, met Kanji en al, blijkt dat ze gewoon sink zeggen...
Japanse pleisters zien er trouwens vaag uit: ze horen een beetje huidskleur aan te nemen, maar aangezien mijn huidskleur anders is dan die van een gemiddelde Japanner, heeft ie bij mij een heel vies kleurtje. ;)
Vanavond koken Krisje en ik voor ons zelf. De aardappelsoesjes van gister waren behoorlijk mislukt, alhoewel Lun en Jason ze erg lekker vonden. (Wij vonden ze zelf eigenlijk niet bepaald te eten) Gelukkig had Eric een hele grote pan Chinees/Taiwanees gekookt, dus we aten met z'n 10-en ofzo. Was wel gezellig. Ik kwam alleen wat later omdat ik eerst op mijn koffer moest wachten.
Ik vertelde Eric trouwens dat ik een hekel heb aan koken, waarop hij zei dat ik het toch moest leren, voordat ik getrouwd was... haha! Gelukkig woon ik niet in Taiwan/ China/ whatever! Toen ik hem vertelde dat ik gewoon met een miljonair ging trouwen die maar een kok in huis moest nemen stond hij me helemaal aan te kijken! Die humor is dus niet helemaal aan Chinezen/ Taiwanezen/ Wat nog meer besteed. Ik heb hem wel duidelijk weten te maken dat het een grapje was hoor! :)
Ik ben trouwens elke woensdag vrij mwuhahaha! Das beter geregeld, of niet soms! Overigens is het lesrooster van 1 dag opgedeeld in 6 perioden en elke periode duurt zo'n anderhalf uur. Tussen 2 periodes zit een kwartier.
Colleges beginnen om 8.45 uur (*slik!*) en de laatste periode eindigt om 19.30 uur... gelukkig heb ik nooit een 6e periode, maar wel elke keer 1e periodes... :(
Ik zal hard moeten oefenen met op tijd naar bed gaan en belangrijker nog: met op tijd opstaan!
In de winter schijnt hier best een pak sneeuw te liggen op de berg, dus ik ben blij dat ik op het laatste moment nog mijn muts en handschoenen in mijn koffer heb gegooid. De koffer die nu helemaal is volgeplakt met mooie stickers. :D
Maar ik ga nog even een briefje schrijven voor het eten (en ondertussen nog even genieten van een echt Nederlandse dropje die ook in mijn koffer zat) dus hier eindig ik voorlopig even het verhaal.
O, en Floor: die reep chocola van jou he: ik ben van plan hem weer mooi mee terug te nemen naar Nederland! (Ik mocht hem toch alleen maar eten als ik ontzettend heimwee had?) Alhoewel hij wel erg aalokkelijk in mijn laatje ligt hoor! Want hoewel ze wel chocoladerepen hier hebben, zijn het ten eerste geen echte pure chocoladerepen en ten tweede zijn ze stervensduur hier.

Groetjes!!!